Grupa zabawowa we własnym domu? TAK!

Przedstawiamy 7 elementów niezbędnych do stworzenia rozwojowej grupy zabawowej.

Już od najmłodszych lat dzieci spotykają się z innymi dziećmi nie tylko na placach zabaw, ale też w miejscach mniej do tego przystosowanych – na basenie, w restauracjach, w samolocie, ale też na koncercie w filharmonii, czy oglądając przedstawienie w teatrze. Jest to naturalny proces socjalizacyjny, w którym dzieci uczą się bycia w grupie i w miejscu publicznym, poznając reguły panujące w takich miejscach i przy takich interakcjach. Coraz więcej rodziców chodzi ze swoimi dziećmi na grupy zabawowe, gdzie w bezpiecznym środowisku można je przyzwyczajać do życia w społeczeństwie.

Elementy grupy zabawowej dbają o wszechstronny rozwój dziecka. Dziecko nie tylko się bawi i rozwija społecznie, ale w bezpiecznej atmosferze, w swoim tempie rozwija poczucie sprawstwa, radzi sobie z emocjami, uczy koncentrować uwagę i czekać na swoją kolej, a także nabiera odporności zdrowotnej. Dla opiekuna jest to miejsce potencjalnej wymiany doświadczeń z innymi rodzicami i opiekunami. W sposób naturalny odkrywamy, że dzieci są różne, ich potrzeby też i w zasadzie żadna sytuacja nie jest bez wyjścia.

Na czym więc polegają te NAJLEPSZE grupy zabawowe? Wszystkie grupy zabawowe i kluby dwulatka mają podobny schemat i trwają 1,5-2h. Schemat, który staje się rytuałem, który można zastosować w codziennym dniu maluchów, albo podczas spotkań ze znajomymi.

LPELEMENTFUNKCJA / ĆWICZONA UMIEJĘTNOŚĆ



1Zabawa swobodna– wolna zabawa, bez zbędnych zasad (jedyna: nie ranić innych)
– eksplorowanie otoczenia w swoim tempie
– poczucie bezpieczeństwa
– stopniowa nauka
– sprzątanie po zabawie
2Powitanie– gotowość do przedstawiania się i radzenia sobie ze wstydem przed innymi / obcymi / grupą
– cierpliwość opiekuna czekającego aż wreszcie się uda…
– radzenie sobie z własnymi oczekiwaniami względem dziecka i porównaniami społecznymi (opiekun)
– wstęp do wystąpień publicznych
3Piosenki– aktywność fizyczna
– umuzykalnianie
– taniec
– nauka przez zabawę
4Zabawa sensoryczna– koncentracja uwagi
– zabawa przełamująca stereotypy zabawy
– zabawa wspierająca rozwój wszystkich zmysłów
5Przekąska– zaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych
– jednoczy grupę
– daje możliwość opiekunom do wymiany doświadczeń w przyjaznej atmosferze
– możliwość dzielenia się jedzeniem
– wymiana przepisów kulinarnych
6Książka– koncentracja uwagi
– słuchanie się wzajemne
– dbanie o innych – nie przeszkadzanie innym w słuchaniu
7Pożegnanie– nauka o tym, że wszystko kiedyś się kończy i jest to naturalne
– redukuje niechęć związaną z opuszczeniem ciekawego miejsca

1. Zabawa swobodna

Na początku dzieci pod opieką swoich opiekunów zapoznają się z przestrzenią, powinno to trwać od 20-40 minut. Dla części dzieci nadal będzie to za mało, wtedy początek, albo nawet całe zajęcia są pochłonięte poznawaniem nowego otoczenia. Warto dzieciom na to pozwolić, kiedy dziecko nasyci się otoczeniem i nowymi zabawkami to samo zacznie uczestniczyć w zajęciach. Niektóre dzieci nawet przez kilka zajęć zachowują się, jakby nie skupiały się na dalszych częściach zajęć, tylko cały czas eksplorowały otoczenie. Skoro tak jest, to znaczy, że potrzebują na to więcej czasu.

2. Powitanie

Kolejnym elementem jest powitanie. Najlepiej dzwoniąc na trójkącie lub innym instrumencie zaciekawiamy dzieci i miłym tzw. „matyczynym głosem” zachęcamy je do zwrócenia na nas uwagi. W mniejszych grupach i małych przestrzeniach rodzic nie musi angażować się w ten element, to na prowadzącej zajęcia spada odpowiedzialność za nawiązanie kontaktu z dzieckiem. W większych grupach (10-13 osobowych), gdy bodźców jest zdecydowanie więcej, warto, aby rodzic wspierał prowadzących i pokazywał dziecku, „zobacz coś tutaj się dzieje, zobacz…” Im mniej rodzic będzie musiał się angażować w takie „zachęcanie dziecka” tym lepiej.

Celem tych zajęć jest bardzo stopniowe przygotowanie dziecka do życia przedszkolnego, w którym nie ma rodzica, który angażuje uwagę dziecka, jest tylko Pani, dlatego jeśli dziecko wymaga takiego wsparcie od rodzica, to warto to robić, ale stopniowo wycofywać swoją pomoc. Nie jest naszym celem, aby DZIŚ dziecko uczestniczyło w zajęciach, to proces, do którego dziecko stopniowo dojdzie. Czasami patrzymy na inne dzieci, które są bardziej zaangażowane w jakiś element grupy i myślimy sobie, że powinniśmy coś zrobić, aby nasze dziecko też tak samo aktywnie angażowało się w zabawy. Pozbądźmy się tego! Tamto dziecko, na które patrzymy jest PO PROSTU inne, może chodzi dłużej na zajęcia i już zna tę formę aktywności, albo akurat lubi ten element zabawy, a nasze dziecko nie.

Powitanie uczy dziecka przede wszystkim cierpliwości, nie jest łatwo wytrzymać, aż odśpiewamy piosenkę dla 10 osób, a nawet dla 5 czasem jest dużym wyzwaniem. Większość dzieci z czasem siedzi w kręgu, część dzieci zawsze chce witać się pierwsze, a część po chwili ucieka i zatapia się w zabawie, wtedy zostaje rodzic, sam na poduszce i świetnie się bawi, witając wszystkie dzieci po kolei.

W czasie powitania dziecko może założyć coś na głowę (nawet sitko, pojemnik, karton), może patrzeć przez jakieś okienko, może to być cokolwiek, co pokazuje innym dzieciom, z kim się w danym momencie witamy.

Powitanie można robić na różne sposoby.

3. Piosenki

Po powitaniu zaczynają się piosenki i zabawy ruchowe. Piosenki skupiające dzieci w kręgu to „Chodźcie do koła, piosenka Was woła…”, albo „Make a circle…” Piosenki to element, który jest trudny dla dzieci nadwrażliwych słuchowo. Jeśli nasze dziecko oddala się podczas śpiewania piosenek to pozwólmy mu na to! Możemy przez chwilę pozostać w kręgu zachęcając by przyszło do nas. Jeśli nadal się na to nie zdecyduje, to możemy pójść do niego i śpiewać z nim, z dala od wszystkich.

Warto z dziećmi układać tory przeszkód, im młodsze dziecko tym mniej elementów powinno zawierać (np. roczniak – 2-3 elementów; dwulatek – 5 elementów).

4. Zabawa sensoryczna

Zabawa sensoryczna pozwala dzieciom w swobodny sposób poznawać różne faktury, różne dźwięki, wielozmysłowo poznawać coś, z czym na co dzień nie mają styczności. Okazuje się, że najtańsze zabawki to najlepsze zabawki.

5. Przekąska

Dlaczego to takie ważne? Ludzie to zwierzęta stadne i to właśnie podczas posiłku całe rodziny spotykają się i rozmawiają, a każde święto, czy uroczystość wiąże się ze wspólnym jedzeniem. My na grupach, już od małego uczymy tego dzieci, aby jadły wspólnie. Czasem uda się, że jakaś mama czy tata zaprezentują jakiś smakołyk, który sami upiekli, a jest zdrowy i smakuje dzieciom. Dla rodzica przekąska to czas, w którym można spokojnie porozmawiać.

6. Książka

Warto zacząć czytanie książki od krótkiej piosenki wyciszającej dzieci, ale też skupiającej ich uwagę. Można, zamiast tego zagrać na instrumencie i zachęcić dzieci do słuchania. Maluchy podczas czytania książki mogą spacerować wokół nas, bawić się, od czasu do czasu spoglądać. Z czasem już roczne, półtoraroczne dzieci zaczynają siadać i skupiać CAŁĄ uwagę tylko na książce. Ważne, aby książka była obrócona w stronę dzieci, tak, aby cały czas widziały tekst i obrazek.

7. Pożegnanie

Po skończonym czytaniu podaję książkę dzieciom, jeśli chciałyby ją jeszcze raz obejrzeć. I zaczynam śpiewać „Bye, bye, goodbye…”, albo „Do widzenia, do widzenia, do miłego zobaczenia, papa”.

Jak widzicie, wszystkie elementy mają swój cichy cel. Są wspaniałym przygotowaniem do życia przedszkolnego, ale też życia rodzinnego i cyklu dnia. Jestem wielką fanką grup zabawowych i cieszę się, że już trzy lata prowadzę własną, lokalną grupę zabawową.

Założycielka Samo-dzielni. Pracownia edukacyjno-psychologiczna. Prowadzi: konsultacje psychologiczne dla rodziców, warsztaty psychologiczne i psychoterapia indywidualna i rodzinna.

Dodaj komentarz